Kuranda geçen kız erkek isimleri

Kuranda geçen kız erkek isimleri ve anlamı: Kuran’da geçen kız isimleri ile Kuran’da geçen erkek isimleri inançlı toplumlarda oldukça ilgi görmekte ve ebeveynler çocuklarına Kuranda geçen isimleri koymaya özen göstermektedir.

İşte Kuran’da geçen kız ve erkek isimleri ve anlamı:

Aşağıda yer alan listede Kuranda geçen kız ve erkek isimleri karşılığında anlamı ile birlikte yer almaktadır.

Erkek isimleri ve anlamı

A Harfi

Abdi: Kullukla, kölelikle ilgili.

Abdullah: Tanrı’nın kulu.

Adem: 1. Dinî inançlara göre ilk yaratılan insan ve ilk peygamber. 2. İnsan, insanoğlu. 3. İnsanda bulunması gereken olumlu özelliklere sahip olan kimse.

Adin: 1. Cennet. 2. Kur’ân-ı Kerîm’de Allah’ın sıfatı olarak Ihlas Sûresi’nde geçer. Bir, tek, fert, kişi, kimse demektir.

Afil: 1. Uful eden, gurub eden, batan (güneş, yıldız). 2. Görünmez olan, kaybolan.

Ahlas: 1. Saf, halis, karışımsız. 2. İyi yürekli, temiz kimse. 3. Kur’anî ıstılahta, Allah’a halis olarak yönelip ihlaslılıkta ileri bir dereceye varmış kul.

Ahmed: Övülmeye layık, övülmüş.

Akif: İbadet eden, ibadetle uğraşan kişi.

Ali: 1. Yüce, ulu, yüksek. 2. Orun bakımından en üstün.

Amir: Bir işte emir verme yetkisi bulunan kimse.

Araf: İslam inancına göre cennet ile cehennem arasında bir yer.

Asım: 1. Günahtan, haramdan çekinen. 2. Namuslu, iffetli.

Ateş: 1. Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla beliren ısı ve ışık.2. Coşkunluk.

Azer: 1. Ateş. 2. Hz. İbrahim’in babasının adı.

Azim: 1. Büyük, ulu. 2.Kararlı, azmeden.

Aziz: 1. Ermiş, eren. 2. Sevgide üstün tutulan.

B Harfi

Bahri: 1. Denizle ilgili olan.2. Bir tür deniz ördeği.

Baki: 1. Sürekli.2. Bir şeyden artan miktar. 3. Öteki.

Barış: 1. Barışma işi. 2. Savaşın bittiğinin bir antlaşmayla belirtilmesinden sonraki durum.3. Böyle bir antlaşmadan sonra insanlık tarihindeki süreç.4. Uyum, karşılıklı anlayış ve hoşgörü ile oluşturulan ortam.

Bedir: Ayın on dördüncü gecesi, dolunay.

Beşir: 1. Müjde getiren, müjdeci. 2. Güler yüzlü, güleç.

Berk : 1. Sağlam, kuvvetli. 2. Katı, sert. 3. Şiddetli. 4. Hızlı. 5. Orman. 6. Ar. Şimşek. 7. Yaprak.

Beyda: Sahra, çöl.

Bulut: Atmosferdeki su damlacıkları ve buz taneciklerinin görülebilir yoğunluk kazanmasıyla oluşan, biçimleri, yükseklikleri ve yol açtıkları hava olaylarıyla birbirinden ayrılan yığınlar.

Burç: 1. Kale duvarlarından daha yüksek, yuvarlak, dört köşe veya çok köşeli kale çıkıntısı. 2. Zodyak üzerinde yer alan on iki takımyıldıza verilen ortak ad. 3. Ökse otu.

C Harfi

Cebbar: 1. Zorlayan, cebreden. 2. Kuvvet ve kudret sahibi (Allah.) 3. Gökyüzünün güneyinde bulunan bir yıldız kümesi.

Cahid: Çok çalışan, çaba gösteren kimse.

Cebrail: 1. İş yapabilen melek. 2. Allah’a en yakın olan dört melekten, peygamberlere buyruk ve vahiy getirmekle görevli olanı.

Celal: Yücelik, ululuk, değer.

Celil: Çok büyük, ulu.

Cemal: 1. Yüz güzelliği, güzellik. 2. Güzel yüz.

Cemil : Yüz güzelliği.

Cihat: Din uğrunda düşmanla savaşma.

Civan: 1.Yakışıklı genç erkek veya güzel genç kadın. 2.Genç ve yakışıklı.

Cuma: 1.Perşembe ile cumartesi arasındaki gün. 2.Cuma namazı.

D Harfi

Davut: 1. Sevgili, aziz. 2. İsraillilerin, sesinin güzelliği ve şairliği ile tanınan hükümdar ve peygamberi.

Demir: 1. Koyu renkli, kolay işlenen, dayanıklı, kullanılış yerleri çok maden. 2. Güçlü, kuvvetli, sert kimse.

Deniz: 1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi. 2. Çok, bol.

Duhan: 1. Kur’an-ı Kerim’de bir sure adı. 2. Duman.

E Harfi

Ecir: 1. Bir iş veya emek karşılığı verilen şey. 2. Sevap. 3. Aziz, sevgili.

Efnan: Türler, çeşitler.

Ekrem: 1. Çok cömert, eli çok açık. 2. Çok onurlu.

Elyasa: Kur’an-ı Kerim’de adı geçen bir peygamber.

Emin: 1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Kuşkusu olmayan.

Emir: 1. Buyruk, komut. 2. Bir kavim, aşiret veya ülkenin başı. 3. Prens, şehzade.

Emrullah: Allah’ın emri.

Enam: 1. Bütün mahlukat, yaratılmış her şey. 2. Halk, insanlar. Seyyidü’l-Enam:  Halkın ulusu Rasûlullah (s.a.s). 3. Kur’an-ı Kerim’in 6. Suresinin adı. 4. Bazı ayet ve duaları içeren dua kitabı.

Enfal: 1. Kur’an-ı Kerim’de bir surenin adı. 2. Düşmandan alınan mallar, ganimetler.

Ensar: Hz. Muhammed’e hicret zamanında yardım eden Medineliler.

Eser: 1. Soğuk. 2. Sert esen rüzgâr. 3. Belirti, iz. 4. Ar. Yapıt.

Eyüp: 1. Çok ıstırap çeken kimse.2. Kuran’da adı geçen ve “sabırlı insan” örneği olarak gösterilen peygamber.

F Harfi

Fatih: 1. Fetheden, zafer kazanan. 2. Açan, kapılar açan. 3. Osmanlı Padişahı II. Mehmet’in lakabı.

Felek: 1.Gök, gökyüzü, sema. 2.Dünya,alem. 3. Talih, baht.

Furkan: 1. İyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki farkı gösteren her şey. 2. Kur’an-ı Kerim.

H Harfi

Hafız: 1.Kur’an’ı bütünüyle ezbere bilen kimse. 2. Koruyan, saklayan.

Hakim: 1. Bilge. 2. Her şeyi bilen (Tanrı).

Hakkı: Doğrulukla, hakla ve adaletle ilgili.

Halil: Sadık, samimi, dost.

Halim: 1. Yumuşak huylu, sert olmayan. 2. Allah’ın adlarındandır.

Halis: 1. Karışık olmayan, saf, katışıksız. 2. İçten, samimi.

Hamdi: Allah’ı övmeyle, Allah’a şükretmekle ilgili.

Harun: 1. Parlayan. 2. Hz. Musa’nın ağabeyi.

Hasan: 1. Güzel. 2. İyi ve hayırlı iş.

Hatem: 1. Mühür. 2. Cömert. 3. Son, en son, sonuncu.

Hayri: Hayır ve iyilikle ilgili, uğurlu ve kutlu.

Hidayet: Doğru yol, hak olan Müslümanlık yolu.

Hikmet: 1.Bilgelik. 2.Tanrı’nın insanlar tarafından anlaşılamayan amacı.3.Gizli sebep. 4. Öğüt verici söz.

İ Harfi

İbrahim: İnananların, halkların babası.

İdris: 1. Meyvesi hoş kokulu, kerestesi güzel bir kiraz türü. 2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen, ilk kez giysi dikip giydiği için terzilerin, ilk kez kalem kullandığı için yazarların piri sayılan İdris Peygamberin adı.

İhsan: 1. İyilik etme, iyilik. 2. Bağış, bağışlama. 3. Bağışlanan şey.

İkram: 1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme

İlyas: 1. Kutsal kitaplarda adı geçen, yağmurlara hükmeden İsrail Peygamberi. 2. Mersin ağacı.

İsa: 1. Allah’ın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiye’de ve Batı’da takvim başlangıcı sayılan peygamber.

İshak: 1. Gülen. 2. Kutsal kitaplarda adı geçen İbrani peygamberi.

İslam: 1. Hz. Muhammed´in yaydığı din, Müslümanlık. 2. Müslüman dininden olan kimse, Müslüman.

İsmail: 1. Tanrı’yı işiten.2. Kutsal kitaplarda adı geçen, İbrahim Peygamberin oğlu olan İbrani peygamberi.

İzzet: Büyüklük, yücelik, ululuk.

K Harfi

Kadir: 1. Kuvvetli, güçlü, kudret sahibi. 2. Değer, onur, kıymet, şeref.3. Allah’ın adlarındandır.

Kaim: 1. Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran.

Karin: 1. Yakın. 2. Nail olan. 3. Hısım komşu. 4. Mabeynci.

Karun: Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi.

Kavi: Dayanıklı, güçlü, zorlu olan.

Kerem: 1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış.

Kerim: 1. Cömert, eli açık. 2. Ulu, büyük.

Kıvılcım: 1. Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası. 2. Harekete geçiren etken.

L Harfi

Latif: Yumuşak, hoş, ince bir güzelliği olan.

Lut: 1. Ürdün ve İsrail arasındaki büyük bir gölün adı. 2. Hz. İbrahim’in yeğeni olan peygamberin adı.

M Harfi

Mahmut: Övülmüş, övülmeye değer.

Malik: Bir şeye sahip, bir şeyi olan.

Mehdi: Doğru yolu bulan, hidayete eren.

Melik: 1. Hükümdar, hakan. 2. Tanrı adlarındandır.

Metin: Sağlam, dayanıklı, güçlü.

Mikail: Dört büyük melekten rızkları bölüştürmekle görevli olanı.

Muhammed: 1. Övülmüş. 2. Hz. Muhammed’in adlarından biri.

Muhlis: 1. Katkısız, halis. 2. İçten, samimi, dost canlısı.

Muhsin: İyilikte, bağışta bulunan, ihsan eden.

Musa: 1. Musevi dininin kurucusu, İsrail peygamberi ve kanun koyucusu. 2. Bir vasiyeti yerine getirmekle görevli kimse.

Mustafa: 1. Seçilmiş, seçkin. 2. Hz. Muhammed’in adlarından.

Murat: İstek, dilek.

Mücahid: Din uğruna savaşan, uğraşan, savaşçı.

Mümin: 1.İnanan, inançlı, imanlı, mutekit. 2.Müslüman.

Mürsel: 1. Gönderilmiş, yollanmış. 2. Peygamber.

N Harfi

Naim: 1. Bolluk, varlık içinde yaşayış. 2. Cennetin bir bölümü.

Nas: İnsanlar, halk, herkes.

Nasır: Yardımcı, yardım eden.

Nebi: 1. Haberci. 2. Peygamber.

Necati: Kurtulmuş.

Necmi: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait.

Nehar: Gündüz.

Nezir: 1. Kendini Tanrı’ya ve ibadete adayan. 2. Bir dilekte bulunan, adak adayan.

Nuh: 1. Ağlama.2. İnanışa göre, üçüncü peygamber olup tufanda bütün canlılardan birer çift alarak bir gemide kurtulmuştur.

Nuri: Işıklı, aydınlık.

R Harfi

Rahim: 1. Esirgeyen, acıyan, koruyan, merhametli. 2. Tanrı´nın adlarından.

Rahman: 1. Ayrım gözetmeksizin tüm canlılara merhamet eden, koruyan. 2. Tanrı’nın adlarından.

Ramazan: 1. Arabi ayların dokuzuncusu, oruç tutulan ay. 2. Bu ayda doğanlara verilen ad.

Rasih: 1. Köklü, kök salan 2. Bilgisi çok geniş olan.

Rauf: 1. Esirgeyen, acıyan, çok merhametli. 2. Tanrı adlarından.

Resul: 1. Elçi. 2. Peygamber.

Rıdvan: 1. Razı olma, hoşnutluk, memnuniyet. 2. Cennetin kapıcısı olan büyük melek.

Rüzgar: Havanın yer değiştirmesiyle oluşan esinti, yel, bad.

S Harfi

Sabri: Sabırlı, sabreden.

Sacid: Secde eden, alnını yere koyan.

Sadık: İçten bağlı, doğru, gerçek dost.

Safa: 1. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma. 2. Eğlence, zevk, neşe.

Saffat: Saflık, temizlik, arılık.

Saim: Oruç tutan, oruçlu.

Salih: 1. Elverişli, iyi, uygun, yakışır. 2. Yetkisi, hakkı olan. 3. Dinin buyruklarına uygun harekette bulunan.

Salim: 1. Sağ, salim, sağlıklı. 2. Eksiksiz, kusursuz. 3. Korkusuz, emin.

Samet: 1. Çok yüksek, ulu. 2. Kimseye ve hiçbir şeye muhtaç olmayan anlamında Tanrı adı.

Safa: 1. Gönül rahatlığı, rahatlık, kaygısız ve sakin olma. 2. Eğlence, zevk, neşe.

Savaş: Devletlerin diplomatik ilişkilerini keserek giriştikleri silahlı mücadele, harp, cenk.

Sefer: Yolculuk

Servet: Varlık, zenginlik, mal mülk.

Selim: Sağlam, kusursuz, doğru.

Semi: İşiten, işitme kuvveti olan.

Seva: Beraber olma. Beraberlik. Denk. Eşitlik.

Seyyid: 1.Efendi. 2.Bir topluluğun ileri gelen kişisi. 3.Hz. Muhammed´in (s.a.v) soyundan olan kimse. Temiz ve fazilet sâhibi Müslüman zât.

Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.

Ş Harfi

Şafak: Güneş doğmadan az önce beliren aydınlık.

Şakir: Şükreden, durumundan memnun olan kimse.

Şems: Güneş.

Şimşek: Bir bulutun tabanı ile yer arasında, iki bulut arasında veya bir bulut içinde elektrik boşalırken oluşan kırık çizgi biçimindeki geçici ışık, balkır, çakım, çakın.

Şuayp: 1. Cemaat, kabile. 2. Kızıldeniz’den çıkarılan taşlar. 3. Medyen halkına Tanrı tarafından gönderilmiş bir peygamber.

T Harfi

Taha: Kur´an-ı Kerim’in yirminci surenin adı.

Talip: İsteyen, istekli.

Tarık: Sabah yıldızı, Venüs.

Tayyip: 1. İyi, güzel, hoş. 2. Çok temiz.

Tufan: 1. Nuh Peygamber zamanında yağan ve bütün dünyayı su altında bırakan şiddetli yağmur. 2. Şiddetli yağmur.

Toprak: Yer kabuğunun, toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla, çürümüş organik cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü.

U Harfi

Ufuk: 1. Düz arazide veya açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay.

Ü Harfi

Ümmet: Hz. Muhammed’e inanarak, onun yaptıklarını ve söylediklerini uygulayarak çevresinde toplanan Müslümanların tümü.

V Harfi

Veli: 1. Sahip. 2. Ermiş, eren. 3. Bir çocuğun her türlü durumundan sorumlu olan kimse.

Y Harfi

Yahya: “Tanrı lütufkârdır” anlamında bir söz.

Yakup: 1. Erkek keklik. 2. İbr. Takip eden, izleyen.

Yakut: Pembe veya erguvan tonları ile karışık koyu kırmızı renkte, saydam bir korindon türü olan değerli taş.

Yasin: Kur’an surelerinden biri.

Yelit: Eksiltme, azaltma.

Yunus: Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan.

Yusuf: 1. İnleyen, ah eden. 2. İnilti.

Z Harfi

Zafer: 1.Savaşta kazanılan başarı. 2. Yengi.

Zahir: 1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın.

Zahit: Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu.

Zekeriya: Erkek.

Zülkarneyn: İki boynuzlu.

Zümer: 1. Zümreler, gruplar. 2. Kur’an-ı Kerim’in 39. süresi.

Kız isimleri ve anlamı

A Harfi

Aden: Cennet bahçesi.

Ahsen: Çok güzel, en güzel.

Aksa: 1. En uzak. 2. Nihayet. 3. Irak

Alev: 1.Yanan maddelerin veya gazların türlü biçimlerdeki ışıklı uzantısı, yalım, yalaz, alaz, şule. 2.Kıvılcım.

Aleyna: 1.Bizim üzerimize, bizim hakkımızda. Bize. 2. Esenlik ve güzelliklere sahip, esenlik içinde olan.

Aliye: Yüksek, yüce.

Altın: 1. Parlak sarı renkte, kolay işlenen, değerli paslanmaz maden. 2. Üstün nitelikli, değerli kimse.

Amine: 1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Yüreğinde korku olmayan, korkusuz.

Asel: 1.Cennetteki dört ırmaktan biri. 2.Bal ırmağı. 3.Bal.

Atiye: 1. İhsan, lütuf, bağışlama. 2. Armağan.

B Harfi

Benan: 1. Parmaklar, parmak uçları, 2. Parmakla gösterilen, ünlü, tanınmış.

Berra: 1. Hayırsever. 2. Bereket ve bolluk getiren.

Berre: 1. Temize çıkarma. 2. Uzaklaştırma 3. Beri kılma.

Beyza: Çok beyaz, daha ak; çok temiz, lekesiz.

Büşra: Müjde, sevinçli haber.

C Harfi

Cennet: Dinî inanışlara göre imanlı, dünyada iyi işler yapmış kimselerin öldükten sonra sonsuz bir mutluluğa kavuşacakları yer, uçmak, behişt.

D Harfi

Deniz: 1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi. 2 . Çok, bol.

E Harfi

Ebrar: 1. Hayır sahipleri. 2. İyiler, dindarlar, özü sözü doğru olanlar.

Ecre: Allah’ın hediyesi anlamını taşımaktadır.

Ecrin: 1. Bedel. Karşılık, mükafat. 2. Allah’ın hediyesi anlamını taşımaktadır.

Eda: 1. Davranış, tavır. 2. Naz, işve.

Ekin: 1. Ekilmiş tahılın filiz vermiş biçimi, tarlada bitmiş tahıl. 2. Buğday. 3. Kültür.

Elif: 1. Arap alfabesinin ilk harfi. 2. İnce uzun boylu kız. 3. Alışmış, alışkın.

Emel: Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek.

Eslem: Allah’a teslim olan kişi, günahsız ve de çok değerli kimsedir.

Esma: Adlar, isimler.

Esra: En çabuk, pek çabuk.

Eser: 1. Soğuk. 2. Sert esen rüzgâr. 3. Belirti, iz. 4. Ar. Yapıt.

F Harfi

Fecir: Sabaha karşı ortalığın aydınlanmaya başladığı zaman, tan vakti.

Felek: 1.Gök, gökyüzü, sema. 2.Dünya,alem. 3. Talih, baht.

Feriha: Ferah, rahat, sevinçli.

Firdevs: Cennet, cennet bahçesi.

G Harfi

Gül: Katmerli, kokulu çiçekleri olan, pek çok türleri bulunan gülgillerin örnek bitkisi.

Güneş: Gezegenlere ve yer yuvarlağına ışık ve ısı veren büyük gök cismi.

H Harfi

Hacer: 1. Taş, kaya. 2. İsmail Peygamber’in annesinin adı.

Havva: 1. Kutsal kitaplara göre yaratılan ilk kadın. 2. Esmer kadın.

Hikmet: 1.Bilgelik. 2.Tanrı’nın insanlar tarafından anlaşılamayan amacı.3.Gizli sebep. 4. Öğüt verici söz.

Huda: 1. Doğru yol gösteren, hidayet eden. 2. Allah’ın isimlerinden. 3. Kur’an-ı Kerim. Ek almadan isim olarak kullanılmaz. Hudanur gibi.

Hüsna: Çok, en çok, pek çok güzel.

İ Harfi

İkra: Oku anlamına gelir.

Irmak: Çoğunlukla denize dökülen, genişliği ve taşıdığı su niceliği bakımından en büyük akarsu, nehir.

İrem: 1. Cennete benzetilerek yapılan bahçe. 2. Efsanelerde, masallarda ve edebiyatta adı geçen mutluluk simgesi olan şehir veya bahçe. 3. Eşi benzeri olmayan, özel ve heybetli olan.

İnci: İstiridye gibi kimi kavkılı deniz hayvanlarının içinde oluşan değerli, küçük, sert, sedef renginde süs tanesi.

İpek: 1. Bir tür böceğin ördüğü kozadan elde edilen ve kumaş yapımında kullanılan ince parlak tel ve bundan yapılan kumaş. 2. Zarif, kibar, ince.

İffet: 1. Temizlik. 2. Namus.       

K Harfi

Kader: 1. Alın yazısı, yazgı. 2. Genellikle kaçınılmaz kötü talih.

Kevser: 1. Cennette bir havuzun adı. 2. Kur’an-ı Kerim’in bir suresi. 3. Maddi ve manevi çokluk, kalabalık. 4. Cennette bulunduğuna inanılan bir ırmak.

Kıvılcım: 1. Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası. 2. Harekete geçiren etken.

Kübra: En büyük, çok büyük olan.

L Harfi

Lina: 1. Antik Yunan’da olimpiyat oyunlarını kazananlara verilen ve zeytin dallarından yapılan taç. 2. Arapçada yumuşak hurma ağacı.

M Harfi

Maide: 1. Yemek, ziyafet. 2. Üzerinde yemek bulunan sofra.3. Kur’an-ı Kerim’in bir suresinin adı.

Medine: 1. Kent, şehir. 2. Hicaz’da Hz. Muhammed’in türbesinin bulunduğu şehir.

Melek: 1.Tanrı ile insan arasında aracılık yaptığına ve nurdan olduğuna inanılan manevi varlık. 2. Terbiyeli, uysal kimse.

Melike: 1. Kadın hükümdar. 2. Padişah karısı.

Menşure: Saçılmış, dağılmış.

Merve: 1. Çakıl taşı. 2. Mekke’de hacıların yedi kez gidip geldikleri kutsal dağın adı.

Meryem: 1. Peygamber İsa’nın annesi. 2. Dindar kadın. 3. İbr. İsyan, ayaklanma.

Mukaddes: Kutsal, mübarek.

Müberra: Temize çıkmış, aklanmış.

N Harfi

Nehir: Irmak.

Neşe: Mutlu olmaktan doğan ve dışa vurulan sevinç, şetaret.

Nimet: 1.İyilik, lütuf, ihsan. 2.Yaşamak için gerekli her şey. 3.Yiyecek içecek, özellikle ekmek. 4.Yararlanılan imkân.

Nisa: 1. Kadın.2. Kur’an-ı Kerim’de IV. sure.

Nur: 1. Aydınlık, ışık, parıltı. 2. Tanrısal bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık. 3. Kur´an-ı Kerim.

Nuran: Nurlu, ışıklı, aydınlık.

R Harfi

Ravza: Çimeni, ağacı bol olan yer, bahçe.

Reyhan: Güzel kokulu bir süs bitkisi, fesleğen.

Rüya: Düş.

S Harfi

Saliha: 1. Elverişli, iyi, uygun, yakışır. 2. Yetkisi ve hakkı olan. 3. Dinin buyruklarına uygun harekette bulunan.

Sara: Halis, katkısız, temiz.

Seher: Sabahın güneş doğmadan önceki zamanı, seher vakti.

Sena: 1. Övme, övüş.2. Işık, şimşek parıltısı.

Serap: 1. Çölde uzaktan su gibi görünen ışık yanılması, ılgın. 2. Öteki dünya.

Serra: Genişlik, kolaylık.

Sevgi: İnsanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu.

Sevinç: İstenen veya hoşa giden bir şeyin olmasıyla duyulan coşku.

Sıdıka: 1. Çok doğru, yalan söylemeyen. 2. Hz. Ayşe’nin lakabı. 3. Hz. Meryem’in lakabı.

Sultan: 1. Padişah, hükümdar. 2. Hükümdar ailesinden olan kadınlara verilen ad. 3. Sevilen, beğenilen, baş tacı edilen.

Ş Harfi

Şifa: Bedensel veya ruhsal bir hastalığın son bulması, hastalıktan kurtulma, onma.

Şura: Anlatana veya söyleyene göre biraz uzakta olan yer, şu yer.

T Harfi

Tayyibe: 1. İyi, güzel, hoş. 2. Çok temiz.

Tuba: 1. Güzellik, iyilik, hoşluk. 2. Cennette bulunduğuna inanılan, kökü yukarıda, dalları aşağıda büyük bir ağaç.

V Harfi

Vildan: 1. Yeni doğmuş çocuklar. 2. Kullar, köleler.

Vicdan: Kişiyi kendi davranışları hakkında bir yargıda bulunmaya iten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerine dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan güç.

Y Harfi

Yağmur: Atmosferdeki su buharının yoğunlaşmasıyla oluşan ve yeryüzüne düşen yağışın sıvı durumda olanı, yağar, yağış, baran, bereket, rahmet.

Yakut: Pembe veya erguvan tonları ile karışık koyu kırmızı renkte, saydam bir korindon türü olan değerli taş.

Yaprak: Bitkilerin solunumunu sağlayan, çoğunlukla yeşil ve türlü biçimlerdeki bölümü.

Yezra: Çoğalma, yayılma.

Yıldız: 1. Gökyüzündeki ışıklı gök cisimlerinin her biri. 2. Baht, talih, yazı.

Yüsra: 1. Sol taraf. 2. Kolaylık.

Yonca: Başak durumundaki çiçekleri kırmızı veya mor renkli, çayır bitkisi.

Z Harfi

Zehra: Yüzü pek beyaz ve parlak olan kimse.

Zekiye: Zeka sahibi kadın

Ziynet: Değerli süs eşyası takı

Kuranda geçen kız erkek isimleri ve anlamı ile ilgili yorumlarınızı yapabilirsiniz.